Quintet skrzypcowy I Mariusz Patyra

Mariusz Patyra to pierwszy polski skrzypek, który wygrał Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Niccolò Paganiniego w Genui. W ramach edycji w 2001 roku Patyra otrzymał również nagrodę specjalną za najlepszą interpretację „Kaprysów” Paganiniego oraz Il Cannone – kopię skrzypiec wielkiego mistrza.


Od tego momentu jego kariera artystyczna nabrała niebywałego rozpędu. Objęła ona trasy koncertowe na całym świecie, w tym wiele krajów Europy, Japonię, Stany Zjednoczone i Meksyk. Grał z tak wybitnymi orkiestrami, jak: Tokyo Royal Chamber Orchestra, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma, Orchestra Filarmonica Marchigiana, Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „Amadeus”, Orkiestra Filharmonii Narodowej i Sinfonia Varsovia.

Jego dorobek płytowy obejmuje albumy z największymi dziełami literatury skrzypcowej Vivaldiego, Paganinego, Saint-Saënsa i Wieniawskiego.

W wykonaniu Mariusz Patyra Quintet usłyszymy niezwykły materiał muzyczny z płyty „No. 24”. Tytuł albumu odnosi się oczywiście do najsłynniejszego i najtrudniejszego utworu na skrzypce solo w historii muzyki – „Kaprysu” nr 24 op. 1 Paganiniego. Najlepszy skrzypek na świecie skomponował cykl arcytrudnych utworów nie tylko dla doskonalenia techniki, ale także aby popisywać się własnym kunsztem wykonawczym. Szybko pojawiły się opowieści o tym, jakoby matka kompozytora sprzedała jego duszę diabłu w zamian za zapewnienie mu oszałamiającej kariery.

Cóż… pamiętajmy, że w każdej plotce jest ziarnko prawdy! Niech sobie Państwo wyobrażą wysokiego, szczupłego, bladego skrzypka o długich, czarnych włosach i świdrującym spojrzeniu, który gra utwory o niespotykanym wcześniej stopniu trudności. Do tego jako pierwszy wykonuje koncerty z pamięci, co pozwala mu na swobodne poruszanie się po scenie i nawiązywanie kontaktu z publicznością. Sam Paganini głosił, że nie tylko potrafi diabelsko grać, ale i posiadł tajemnicę nieśmiertelności (co z resztą skutkowało wieloletnim zakazem pogrzebania jego ciała w poświęconej ziemi).

My jednak spotykamy się nie po to, aby zaczytywać się w legendach, ale posłuchać wyśmienitych interpretacji i aranżacji w wykonaniu naszego światowej sławy solisty. Choć z drugiej strony, jak zauważono, gdyby wszystkie opowieści o paktach muzyków z diabłem były prawdziwe, okazałoby się, że i on ma świetny muzyczny gust!